Mevrouw Rose Elsie Donkor werd geboren op 8 januari 1929 in Akuapim Apirede wat ligt in oost Ghana. Zij begon haar schoolperiode op de Apirede Presbyterian Lagere school. Helaas kon ze deze school niet afmaken omdat het toen der tijd niet gewoonlijk was dat meisjes naar school gingen.

Haar vader leerde haar handwerk en naaien zo werd zij een van de beste naaister gedurende die periode. Ze startte haar eigen naaiatelier en nam jonge meisjes in dienst om deze ook het vak te leren. Zij opende uiteindelijk haar eigen school om de meisjes dit beroep te leren. In die tijd trouwde ze ook en werd haar enige zoon Gabriel Asiedu Ansah geboren die nu een gepensioneerd politieman is.

Uiteindelijk is in september 1988 The Blessed Hope School onder leiding van mevrouw Rose Elsie Donkor geopend met maar 2 leerlingen. Eind van de maand september had de school 90 leerlingen. mevrouw Rose zag haar droom uitkomen om jonge kinderen en dan vooral meisjes een toekomst te geven....., De leerlingen namen toe tot 200. Het werd toen tijd om iemand in dienst te nemen om als schoolhoofd te functioneren en naast haar de school te runnen om haar dromen te verwezenlijken.

In 1993 werd de school officieel geregistreerd met registratie nummer PRS/GAR/GA/027 voor het basis onderwijs en GES/GAR/TMF/PJS.29 voor het middelbaar onderwijs.

Het schoolhoofd kon de druk niet aan wat bijna de ondergang van de school betekende. 7 maanden lang heeft hij de leraren geen salaris betaald waardoor er geen lessen meer werden gegeven. Mevrouw Donkor richtte toen haar aandacht op haar kleindochter Mercy en liet haar opleiden tot lerares, daarna ging zij naar de universiteit om haar kennis uit te breiden voor kinderen met een handicap. Na de universiteit heeft zij alle taken als schoolhoofd overgenomen.

De school werd opnieuw gestart met 13 leerlingen, maar inmiddels zijn die gegroeid tot 60 leerlingen. Het schoolgebouw en de lokalen zijn toe aan een opknapbeurt. Zo moet er schoon drinkwater komen, een beter toiletsysteem, een computerlokaal en bibliotheek.

Na een kort ziektebeeld overleed mevrouw Rose Elsie Donkor op 15 mei 2008. Zij liet haar enigste broer Eleaser Donkor die in Nederland woont, haar zoon Gabriel Asiedu Ansah en haar 3 kleinkinderen Mercy Asiedu Ansah, Kwesi Asiedu Ansah en Johnny Asiedu Ansah achter.

Haar familie, vrienden, studenten en de gemeenschap waar zij de school is begonnen zullen haar herinneren als een wijze vrouw die haar leven wijde aan de toekomst van jonge meisjes, arme en weeskinderen ....

Hallo mijn naam is Johnny Asiedu Ansah en samen met mijn oudste zus Mercy Asiedu Ansah hebben wij na het overlijden van onze oma de Blessed Hope School overgenomen.

De Blessed Hope School werd 20 jaar geleden opgericht door onze grootmoeder Rose Donkor. Helaas is zij in 2008 na een kort ziekbed overleden. Haar doel van de school was om de arme kinderen uit de buurt gratis te voorzien van een opleiding. Dit deed zij niet omdat ze rijk was maar omdat ze wist wat de waarde van een opleiding is voor de toekomst. Haar ouders konden haar helaas geen opleiding bieden. Madam Rose wilde de school nog groter maken dan het was voor ze overleed.

Onze vader Gabriel Asiedu Ansah is met pensioen en heeft de school die zijn moeder gestart was aan ons overgedragen. Omdat zij de school graag zag uitbreiden zodat er meer arme kinderen uit de buurt en in Ghana geholpen zouden worden besloten mijn zus en ik om deze taak op ons te nemen.

De school is uitgebreid, het aantal leerlingen is toegenomen, maar het schoolvakken is nog niet optimaal. ons doel is om de school te voorzien van een bibliotheek, computerklassen en een lab. Naast het Ghanese studiepakket willen wij de kinderen onderwijs gaan geven in wereldwijde geschiedenis, aardrijkskunde en vreemde talen.
Ook willen wij in het middelbare onderwijs de studenten een beroepskeuze laten maken zoals techniek, koken, kleermaker, kapper etc etc

Nu heeft de school als eerste een opknapbeurt nodig, het schoolgebouw en de lokalen moeten opnieuw geschilderd worden, schooltafels en stoelen moeten vervangen worden zodat de leraren en leerlingen met een frisse start kunnen beginnen.

Om dit allemaal te realiseren zijn wij op zoek naar sponsors en vrijwilligers om de school en eventueel individueel kinderen te helpen een goede toekomst te bieden. De school kunt u sponsoren door geld, Engelse boeken, computers, kleren, speelgoed etc te doneren.

Met vriendelijke groet,

Johnny en Mercy

Hallo, mijn naam is Gwendolina Wesselo en ik ben de vrouw van Johnny Ansah Asiedu. Toen ik Johnny leerde kennen was ik al meerdere keren in Afrika geweest waaronder Kenia, Tanzania, Swaziland, Zuid Afrika en de laatste jaren Ghana. Op mijn reizen nam ik altijd kleding, speelgoed, ballonnen etc mee om weg te geven aan de arme en weeskinderen.

Tijdens mijn eerste bezoek aan Ghana in februari 2009 viel het mij op dat Ghana een mooi maar vooral gastvrij land is waar je rustig over straat kan lopen zonder lastiggevallen te worden. Het enige wat mij shockeerde was de grote aantallen straatkinderen en wezen...

Ik verbleef bij de familie van een vriend die mij uitgenodigd had om naar Ghana te komen. De compound was maar 15 minuten lopen van The Blessed Hope School. Omdat ik van kinderen hou ging ik vaak naar de school om met de kinderen te spelen en met de onderwijzers te praten als ze pauze hadden. De onderwijzers vertelden mij dat de school was gebouwd door een oude mevrouw genaamd Madam Rose. Zij had de school gebouwd om de arme en weeskinderen te helpen. De meeste onderwijzers werken ook vrijwillig op de school om de kinderen te onderwijzen. Toen ik zei dat ik madam Rose graag wilde ontmoeten om met haar te praten en te kijken hoe ik haar in de toekomst kan helpen, kreeg ik het nieuws dat ze een jaar geleden was overleden....

Toen ik in Nederland was en door een vriendin werd uitgenodigd voor een Ghanees feest ontmoette ik Johnny.  Ik sprak met hem over mijn reizen naar Ghana, mijn verblijf in de compound en mijn bezoekjes aan de school. Ik vertelde Johnny dat de eigenaresse was overleden maar dat ik toch op de een of andere manier de school wilde helpen. Ik wist dat de school werd voortgezet door de kleinkinderen van Madam Rose.

Door het gesprek en de vragen die Johnny mij stelde realiseerde ik mij dat hij misschien wel een van die kleinkinderen kon zijn. Met veel enthousiasme vertelde hij over zijn grootmoeder Madam Rose en de plannen die hij samen met zijn zus Mercy heeft voor de toekomst van de school. Samen willen zij hun grootmoeders droom, om de andere kinderen een toekomst te geven waar maken.

Die avond heb ik besloten hun zeker te helpen. Want ik vind dat ieder kind het recht heeft om van gehouden te worden en om van iemand te houden, hoort op te groeien in een veilige en liefdevolle omgeving waar het vrolijk kan zijn. Ieder kind, arm, rijk of wees is een kind van de toekomst.

Liefs Gwendolina